Olgierd Dudek, pisarz urodzony w Częstochowie swoje pierwsze teksty publikował m.in. w „Fantastyce” oraz „Feniksie”. Powieść „Króliczek” jest jego debiutem książkowym.
„Króliczek” to dwie historie, które splatają się ze sobą dzięki bohaterom drugoplanowym, miejscem akcji oraz podobnej sytuacji życiowej dwóch głównych bohaterów: Klemensa i Artura.
Obaj mieszkają w Częstochowie, obaj odkrywają, że wartości, które miały zapewnić im lepsze życie, a mianowicie wysokie kwalifikacje i dobry zawód są przeterminowane. Każdy z nich zatrudnia się przy mało opłacalnej pracy, zdecydowanie poniżej kwalifikacji. Muszą zweryfikować swoje poglądy i odpowiedzieć sobie na bardzo trudne pytanie czy lepiej być, czy mieć? A może aby być trzeba mieć?
Klemens, zajmujący się sprzedażą używanych samochodów ma szansę na podniesienie swojej pozycji społecznej i materialnej za sprawą swojej narzeczonej, Urszuli, która pochodzi z zamożnego domu z zasadami. Kiedy wszystko zdaje się iść ku dobremu (Klemek zaręcza się z Ulą, jej wuj szuka mu pracy) pojawia się ona- tytułowy „Króliczek. „Króliczek” jest młodą dziewczyną po zawodówce, która ma w nosie wszelkie zasady, trochę naiwna, bardzo otwarta żyje chwilą nie myśląc o przyszłości. Klemek jest zauroczony nową znajomą. Czy będzie miał odwagę zmienić swoje życie? Czy ważniejsze okaże się dla niego szczęście, czy wygodne, bogate życie?
Artur, pracujący dorywczo poznaje Edytę, inteligentną wrażliwą kobietę, która chce zapewnić lepsze życie swojemu młodszemu bratu. Pragną założyć rodzinę i podnieść standard życia. Na horyzoncie pojawiają się różne oferty, które pozwolą im na zdobycie pieniędzy. Muszą odpowiedzieć na pytanie czy warto poświęcić wartości w które się wierzy na rzecz dobrze płatnej pracy? Czy jedna zła decyzja nie stanie się rysą na ich dotychczasowym życiu?
Każda z tych historii skłania do refleksji nad tym, co w życiu jest najważniejsze. Czy kierować się rozsądkiem, czy głosem serca? Ile warto poświęcić dla pieniędzy?
Lektura wciągająca, bardzo realistyczna i pesymistyczna. Autor posłużył się tutaj językiem prostym, dosłownym, dzięki czemu jest bardzo wiarygodna i przekonywująca. Język idealnie dopasowany do bohaterów – zwykłych, ubogich ludzi pogrążonych w marazmie oraz do miejsca akcji – prowincjonalnego miasteczka, gdzie kwitnie bezrobocie, alkoholizm, a życie w nim jest nudne.
Ilość stron: 248
Wyd. Zysk i S-ka
Warszawa 2006
Ocena: 5/6
Muszę się zastanowić... :)
OdpowiedzUsuń