środa, 26 listopada 2014

365 stron życia - terminarz 2015



Wielu z nas żyje w nieustannym biegu. Obowiązków i spraw niecierpiących zwłoki przybywa, a doba niestety nie staje się dłuższa.  W związku z tym warto starannie rozplanować sobie każdy dzień. To zadanie ułatwić nam mogą kalendarze czy planery. Sama, co roku przy planowaniu kolejnych dni posiłkuję się kalendarzem. Ostatnio w ręce wpadł mi terminarz „365 stron życia” o którym chciałabym napisać kilka słów.
Pierwszym elementem, na który zwróciłam uwagę jest wielkość kalendarza, bowiem gabarytowo porównać go można do okazałej książki. Zawartość także odbiega od tradycyjnej publikacji tego typu. Owszem znajdziemy tutaj miejsce na zapisanie ważnych spotkań czy obowiązków. Mamy tu także dziennych solenizantów oraz godziny wchodu i zachodu słońca i księżyca, jednak na tym właściwie kończy się schematyczność kalendarza, bowiem kolejnych akcentów tej publikacji na próżno szukać w innych planerach. 

Co zatem odnajdziemy na kolejnych stronach kalendarza?

Dużą dawkę przepisów na dania obiadowe, różnorodne sałatki czy też dodatki do potraw w postaci sosów i surówek. Ponadto kalendarz zawiera zagadki, które pozwolą sprawdzić zakres naszej wiedzy. Dodatkowo terminarz zawiera liczne cytaty, fragmenty ewangelii wraz z komentarzem oraz ciekawostki z wielu dziedzin tj. historia, sztuka, geografia.

Mimo sporej dozy informacji kalendarz jest czytelny i przejrzysty. Każdemu dniu poświęcona jest jedna strona. Każda doba posiada także tabelę na planowanie płatności oraz na zapisanie najważniejszych rodzinnych wydarzeń. Niedziela posiada dodatkową rubrykę, w której można podsumować tygodniowe wydatki na żywność czy opłaty.
„365 stron życia” to kalendarz, który dla jednych będzie bezużyteczny, a drugim ułatwi planowanie dnia. Publikacja nie sprawdzi się u osób, które preferują uboższe objętościowo terminarze mieszczące się w torebce, bowiem, jak już wspomniałam kalendarz ma konkretne gabaryty. Osoby, które potrzebują dużej przestrzeni do notatek także nie powinny sięgać po „365 stron życia”.
W moim odczuciu jest to publikacja, która doskonale sprawdzi się, jako kalendarz familijnym, mający swoje miejsce na kuchennej półce czy nocnej szafce, aby zawsze był pod ręką. Gospodarze domu, dzięki temu terminarzowi z łatwością ustalą wydatki i zaplanują czas. Pani domu będzie mogła wypróbować smakowite przepisy oraz przetestować porady dotyczące zdrowia i urody. Natomiast młodsi członkowie rodziny zainteresują się zagadkami czy ciekawostkami ze świata nauki.
Mój egzemplarz kalendarza znalazł już swoje miejsce, na szafeczce mamy. Obie z pewnością zapiszemy w nim niejedną stronę i wypróbujemy niejeden przepis. Jedyne czego nam tutaj brakuje to zakładka, by móc zaznaczyć to, co dla nas najważniejsze.





 Książkę miałam przyjemność przeczytać dzięki uprzejmości Wydawnictwa Jedność
 
 
 
 
 
365 stron życia - terminarz 2015
stron 448
Wyd. Jedność 2014
 

piątek, 21 listopada 2014

Julia Łatynina "Ziemia wojny"



Zaur Kemirow to człowiek, który ma „łeb na karku” jeszcze w latach dziewięćdziesiątych XX wieku dorobił się sporych pieniędzy na produkcji słodyczy i mebli. Obecnie jako mer miasteczka Besztoj walczy nie tylko o utrzymanie władzy, ale także o poszerzenie strefy swoich wpływów. W przekonaniu, że „cel uświęca środki” Zaur nie cofnie się przed niczym, by zdobyć to, czego chce.
Choć można wyłonić tutaj głównych bohaterów, w moim odczuciu nie oni są tutaj najważniejsi, bowiem głównym bohaterem jest kaukaskie społeczeństwo, a konkretnie mieszkańcy fikcyjnego państwa – Awarii Północnej, gdzie od lat toczy się wojna. Ludzie tam mieszkający próbują odnaleźć w życiu podporządkowanym konfliktom chociaż cień normalności. Starsze pokolenie od lat oswajają się z przemocą, terrorem i korupcją, natomiast młodsze pokolenie właściwie nie zna innego życia.
Istotnym elementem  jest tutaj religia, a konkretniej islam. Autorka wprowadza czytelnika w zwyczaje oraz mentalność wyznawców Allaha. Nie brak tutaj także terminologii wywodzącej się z islamu. I muszę w związku z tym zaznaczyć, że gdyby nie przypisy, momentami ciężko byłby mi zrozumieć treść, gdyż obrządki i tradycje islamskie nie są mi dobrze znane.
 „Ziemia wojny” to bardzo mocna w przekazie powieść o wojnie, okrucieństwie i żądzy władzy, która przyćmiewa wszystko. Powieść fikcyjna, a jednocześnie pełna realizmu wywarła na mnie spore wrażenie. Julia Łatynina ukazała świat bezwzględny, gdzie liczy się tylko władza i pieniądze, a człowiek staje się albo zwierzęciem, albo towarem. Autorka od czasu do czasu posługuje się kontrastami, przez co wymowność i brutalność książki przybiera na sile.  Obok scen pełnych przemocy odnajdziemy także sceny subtelne o bawiących się dzieciach czy kwitnących różach. Kontrast odnosi się także do statusu materialnego bohaterów. „Szary obywatel” skonfrontowany jest z ludźmi ze świata polityki, którzy szastają pieniędzmi. Ta kontrastowość jest uderzająca.
Powieść dostarczyła mi sporej dawki wrażeń, jednak nie obyło się bez pewnych zgrzytów. Przyznam, że bardzo ciężko przychodziło mi wdrażanie się w świat bohaterów. Pierwszą barierą okazał się natłok postaci, których imiona i nazwiska stawały się ciężkie do zapamiętania. Kolejnym utrudnieniem był klimat. Gęsty i duszny. Jest on oczywiście stosowny do opisywanych wydarzeń, jednak na mnie działał przytłaczająco, w związku z tym książkę musiałam sobie dawkować.
Reasumując „Ziemia wojny” to powieść śmiała i bezkompromisowa, która pozwala czytelnikowi na głębsze przyjrzenie się regionom Kaukazu oraz warunkom tam panującym. To również powieść, która zmusza czytelnika do refleksji na temat aktualnej sytuacji politycznej nie tylko w Polsce, ale poza jej granicami.  



 Książkę miałam przyjemność przeczytać dzięki uprzejmości Wydawnictwa Feeria



J. Łatynina - Ziemia wojny
Ilość stron: 400
Wyd. Feeria 2014


poniedziałek, 10 listopada 2014

Wiesław Budzyński "Miłość i śmierć Krzysztofa Kamila" + nagroda Identitas



Biografie przywodzą mi na myśl ludzi, którzy dożyli sędziwego wieku i których liczne życiowe ścieżki mogą stać się inspiracją dla ówczesnego czytelnika. Ostatnio miałam okazję sięgnąć po życiorys wyjątkowego mężczyzny. Ta szczególność odnosi się nie tylko do krótkiego życia Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, bo właśnie jego losy miałam okazję prześledzić; ta szczególność przejawia się także w jego działaniach i osobowości. I choć zmarł w wieku zaledwie dwudziestu trzech lat swoim życiem i poprzez swoją poezję może na wiele spraw nas jeszcze uczulić.  
Biografię Krzysztofa Kamila Baczyńskiego napisał pan Wiesław Budzyński, który jest także autorem opracowań i wyborów poezji Baczyńskiego. Wspomniana biografia nie jest jedyną jego publikacją traktującą o losach poety. Wcześniejsze tytułu to m.in. „Testament Krzysztofa Kamila”, „ Dom Baczyńskiego” oraz „Taniec z Baczyńskim”. „Miłość i śmierć Krzysztofa Kamila” to efekt wieloletniej pracy autora w odkrywaniu nowych faktów z życia Baczyńskiego, odnajdywaniu ludzi, którzy znali poetę osobiście oraz analizowaniu informacji, które czasami diametralnie się od siebie różniły. Z pewnością nie było to łatwe zadanie, ale jak twierdzi sam autor biograf musi stać się detektywem i „geologiem grzebiącym w popiołach i w ludzkiej pamięci”.
Ogrom pracy włożony w tę publikację budzi uznanie, co więcej jest to widoczne na kartach biografii. Autor zadbał o to, by życiorys Baczyńskiego, nie stał się mechaniczną opowieścią zapełnioną wieloma datami i suchymi faktami. Wszelkie informacje podane są w bardzo przystępnej formie, językiem przywodzącym na myśl ówczesne lata. Walorem publikacji są także relacje ludzi ze środowiska Baczyńskiego, liczne fotografie czy też szkice samego poety.
„Miłość i śmierć Krzysztofa Kamila” to opowieść nie tylko o jednym człowieku, lecz o wszystkich tych, którzy, jak on walczyli za ojczyznę. Ponadto jest to spojrzenie na ówczesną Warszawę, gdzie życie wiązało się z nieustannym strachem. W moim odczuciu ta biografia to również próba oswobodzenia Baczyńskiego z mitu, jakim się stał i zwrócenie uwagi na fakt, że był on „zwyczajnym” człowiekiem, który miewał słabości, chwile zwątpienia, problemy zdrowotne i rodzinne.
Dla mnie publikacja okazała się wartościowa, jednak są pewne elementy, które mnie „uwierały” i rozpraszały. Pierwszym elementem są przypisy, które zamiast na dole strony zostały umieszczone z tyłu książki. Nieustanne wertowanie w celu odszukania konkretnego przypisu nieco mnie dekoncentrowało. Kolejnym czynnikiem, który utrudniał mi odbiór jest pewna chaotyczność w przedstawieniu zdarzeń. Takie „skakanie po datach” także lekko utrudniało mi odbiór książki.  
Biografia Krzysztofa Kamila Baczyńskiego to publikacja obowiązkowa dla wielbicieli talentu młodego poety. Poznanie jego losów z pewnością pozwoli na dokładniejszą interpretację jego utworów. Książkę mogę polecić także tym, którzy chcą przeczytać o Warszawie w okresie wojennym oraz spojrzeć na Powstanie warszawskie oczami tych, którzy brali w nim udział. Poza tym po książkę pana Wiesława Budzyńskiego warto sięgnąć również po to, by przekonać się, jak intrygująca opowieść może powstać, kiedy pasją człowieka staje się drugi człowiek. 





Książkę miałam przyjemność przeczytać dzięki uprzejmości Wydawnictwa M
 


W. Budzyński - Miłość i śmierć Krzysztofa Kamila" 
stron: 336

Wyd. Wydawnictwo M 2014
*****




środa, 5 listopada 2014

Christophe Mauri "Matt Hidalf. Błyskawica Widmo"



Gwiezdne Królestwo to miejsce pełne magii i zaczarowanych istot. To miejsce, gdzie mieszkańcy Solaru i Darnaru prowadzą swoje małe potyczki. I wreszcie to miejsce pełne legend i tajemnic, które istotnie wpłyną na życie każdego mieszkańca.
Jest taka osoba, którą zna dosłownie każdy; która nie daje o sobie zapomnieć i co rusz doprowadza swoją rodzinę do rozpaczy, tą osobą jest jedenastoletni Matt Hidalf. Chłopiec od najmłodszych lat uwielbia robić psikusy. Rok temu postanowił zażartować z samego króla i ożenił go z pewną bezzębną wiedźmą. Za wybryki chłopca baty nieustannie zbiera jego ojciec, zatem nic dziwnego, że odlicza dni do momentu, aż jego syn opuści rodzinne gniazdo. Życzenie pana Hidalfa może wkrótce się spełnić, gdyż Matt’a czeka egzamin do Akademii Elity – renomowanej szkoły dla przyszłych wojowników. 
 Akademia Elit to marzenie każdego mieszkańca królestwa. Egzaminy wstępne są bardzo trudne, zatem każdy chłopiec przygotowuje się do niego znacznie wcześniej. Matt oczywiście czyni to na swój sposób. Zamiast ślęczeć na opasłymi tomami, bohater opracowuje plan, jak przechytrzyć komisję egzaminacyjną i dostać się w poczet uczniów bez zdawania testów. Jeszcze żadnemu dziecku nie udało się dostać do Akademii dzięki oszustwu. Czy Mattowi się to uda? Nie zdradzę.
Powieść Christophe Mauri przywodzi mi na myśl cykl o Harrym Potterze. Wyraźnie da się wyczuć, że przygody znanego na całym świecie małego czarodzieja posłużyły autorowi za inspirację. Przyznam, że trochę się tego obawiałam, gdyż granicę między inspiracją, a nieudolną kopią bardzo łatwo przekroczyć. Mauri w moim odczuciu zachował odpowiedni balans i stworzył intrygujący świat z wyjątkowym klimatem. Mnie pochłonął od pierwszych stron. Muszę wspomnieć jeszcze o tym, że w powieści odnajdziemy ślady nie tylko Harry’ego Pottera. Sama, bawiąc się trochę w detektywa, odkryłam nawiązana do dramatu „Romeo i Julia” czy legendy o Tristanie i Izoldzie.
Nie tylko książkowa rzeczywistość mnie urzekła, ale także jej bohaterowie. Autor postarał się o to, by każda z postaci miała w sobie coś charakterystycznego.  I tak Matt, to geniusz w kombinowaniu, jego siostra Złota Julita ma dryg do tańca, Srebrna Julita odznacza się sprytem, a Miedziana Julita jest niezwykle bystra. Jednak rodzeństwo Hidalfów nie są jedynymi bohaterami, którzy skradli moje serce. Mamy tutaj wiele sylwetek, które są zabawne, zaskakujące i momentami irytujące.
Oprócz wyjątkowych bohaterów powieść posiada także absorbującą fabułę. Zaskakujące zwroty akcji i liczne wątki sprawią, że młody czytelnik nie poczuje się znużony. Autor umiejętnie wodzi za nos czytelnika. Pewne zagadki, które na pierwszy rzut oka zdają się być dziecinnie proste do rozwiązania niepostrzeżenie okazują się trudnymi do przejścia labiryntami.
„Matt Hidalf. Błyskawica widmo” to ciepła opowieść, nie pozbawiona humoru i magii. To historia, która pozwala przypomnieć sobie, jak wielką wartością jest rodzina. Nie zabraknie także refleksji na temat przyjaźni, zaufania oraz wytrwałości. Dla młodych czytelników książka będzie nie tylko wspaniałą przygodą, ale i lekcją. Powieść polecam także dorosłym czytelnikom, bo choć na początku nasuwa się myśl „ale to już było” warto dać ponieść się tej przygodzie, która ma w sobie wiele uroku. 




 Książkę miałam przyjemność przeczytać dzięki uprzejmości Wydawnictwa Znak Emotikon
 
 
 
 
Ch. Mauri - Matt Hidalf. Błyskawica Widmo, tom I
stron: 352
Wyd. Znak Emotikon