poniedziałek, 23 grudnia 2013

Życzenia Świąteczne

Kochani,

życzę Wam, aby w te Święta nie zabrakło

ciepłych kapciochów ;)









grubego koca i rozgrzanego termofora
















świątecznego towarzystwa















rodzinnej atmosfery








i oczywiście interesującej lektury przy kubku gorącej herbatki








Wszystkiego dobrego. Przesyłam moc uścisków i do napisania w Nowym Roku.

wtorek, 17 grudnia 2013

François Ruyer "Historie do schrupania przed pójściem do spania"


Ostatnimi czasy często zdarza mi się sięgać po literaturę dziecięcą. Książek dla dzieci w księgarniach odnajdziemy całe mnóstwo; nie zawsze jednak warte są uwagi. Osobiście trafiam i na prawdziwe perełki i na  lektury słabsze, które niewiele mają dzieciom do zaoferowania. Tym razem przyszła pora na zbiór opowieści zatytułowany „Historie do schrupania przed pójściem do spania”. W książeczce odnajdziemy osiemnaście opowieści napisanych przez francuskich pisarzy m.in. Jeanne Taboni Misérazzi, Mireille Saver czy Claire Bertholet.

Bohaterami historii zawartych w antologii są przede wszystkim zwierzęta, te dzikie i te udomowione. Większość dzieciaków uwielbia te stworzenia, więc opowieści o przygodach psa Trufla, świstaka Maćka, kokoszki Miłoszki, małpki Koko czy krokodyla Galileusza dostarczą im wielu wrażeń. Miłośnicy magii i tajemniczych zjawisk będą mieli okazję poznać smoka Podpłomyka oraz początkującego czarodzieja Edka. Opowiadania, jak to często bywa w przypadku antologii są zróżnicowane zarówno pod względem językowym, jak i ze względu na przekaz opowieści. Zatem w zbiorze natrafimy nie tylko na zabawne, historie zwieńczone wartościową puentą, ale także na opowiastki bez istotniejszego przekazu. Takich przypadków na szczęście jest niewiele.

O czym zatem są te opowieści? O tym, że trzeba pomagać innym, bo nigdy nie wiadomo kiedy sami będziemy potrzebować czyjegoś wsparcia. Również o tym, że warto dawać ludziom kolejną szansę, by mogli naprawić swoje błędy. Najmłodsi czytelnicy poznają także siłę przyjaźni oraz dowiedzą się, że nie wszyscy musimy być tacy sami i nie należy odtrącać kogoś kto „odstaje” od reszty. Przekonają się także, że należy przełamywać swoje lęki i nie poddawać się, kiedy coś nam nie wychodzi. Każda z historii jest bardzo budująca i optymistyczna. Z pewnością niejeden maluch wyniesie z lektury tej książeczki pewne wskazówki, jak należy sobie radzić w trudniejszych sytuacjach oraz jak tworzyć relacje z rówieśnikami. Te „edukacyjne” elementy zostały umiejętnie wplecione w opowieści, a sympatyczne zwierzątka, które są ich bohaterami dodatkowo zachęcą malucha do wprowadzenie wspomnianych wskazówek w życie.

Bajki językowo dostosowane są do wieku odbiorcy. Autorki nie rozpisują się tutaj zbytnio, co znacznie ułatwia przyswojenie treści najmłodszym czytelnikom, gdyż kilkuletnie dzieciaki nie zawsze umieją na dłużej skupić swojej uwagi.

Niewątpliwie atutem „Historii do schrupania przed pójściem do spania” jest oprawa graficzna autorstwa francuskiego ilustratora François Ruyer’a. Ilustracje właściwie stanowią główny element książeczki. Jest ich naprawdę sporo i od razu przyciągają uwagę. Każdy z zamieszczonych tutaj obrazków odznacza się intensywnymi kolorami. Sylwetki ludzi czy zwierząt przedstawione zostały zabawnie i pomysłowo. Bohaterowie niemal natychmiast zyskują sympatię czytelnika.

„Historii do schrupania przed pójściem do spania” to zbiór opowieści przeznaczonych dla najmłodszych czytelników, te nieco starsze dzieciaki mogą czuć się trochę znużone. I choć bajki pozostawiają pewien niedosyt, muszę przyznać, że publikacja wydana jest bardzo starannie. Twarda oprawa, dobrej jakości papier oraz duży format sprawiają, że książka prezentuje się świetnie i jest doskonałym pomysłem na świąteczny prezent dla małego czytelnika.



 Książkę miałam przyjemność przeczytać dzięki portalowi Sztukater oraz Wydawnictwu Debit za co bardzo dziękuję.

„Historii do schrupania przed pójściem do spania” – F. Ruyer
stron 116
wyd. Debit



















niedziela, 15 grudnia 2013

Mariola Jarocka "Cztery pory roku"


            Sezon na literaturę dziecięcą nadal u mnie trwa. Tym razem miałam okazję poznać książeczkę autorstwa pani Marioli Jarockiej pt. „Cztery pory roku”.

            Asia to wesoła, pełna energii dziewczynka, która z niecierpliwością oczekuje pierwszej gwiazdki, by móc usiąść do kolacji wigilijnej, a przede wszystkim, by rozpakować prezenty. Mała bohaterka otrzymuje pluszowego hipopotama, którego wdzięcznie nazywa Hipkiem Plopopotamem. I to właśnie on staje się osią całej historii. Pluszak, jak sam mówi o sobie jest „podróżnikiem i marzycielem”. Przytulny kącik w pokoju swojej właścicielki bardzo szybko przestaje mu wystarczać, postanawia zatem wyruszyć w świat w poszukiwaniu przygód. I zdradzę wam, że na mały Hipek na swej drodze spotka wielu zaskakujących bohaterów i będzie uczestnikiem niezwykłych sytuacji. Dodam jeszcze, że hipopotam zapragnie poznać królową Zimę, zamieszka w psiej budzie, zaprzyjaźni się ze strachem na wróble i rozpocznie poszukiwania czarodziejki Odety. Jak zakończy się wyprawa pluszowego zwierzaka? Przekonajcie się sami.

            Opowieść poznajemy z perspektywy pluszowej maskotki i właśnie to jest siłą tej książki. Świat widziany oczyma Hipka Plopopotama jest nieco dziecinny, naiwny, nieprzewidywalny, piękny, ale i niebezpieczny. Przyznam, że ten pogodny i prostolinijny hipopotam błyskawicznie wkradł się w moje łaski. Z pewnością wielu małych czytelników pokocha dzielnego hipopotama.

            Maluchy, dzięki tej książeczce nie tylko przeżyją wspaniałe przygody, ale będą mogły zaobserwować to, jak główny bohater pod wpływem nowych doświadczeń zmienia się i dorasta, a także uczy się czegoś o sobie. W książeczce nie zabraknie także tematów, nad którymi warto nieco dłużej się zatrzymać, jak chociażby przemijanie, dojrzewanie czy wytrwałość. Za sprawą pluszowego bohatera dzieciaki dowiedzą się również tego, że nic nie dzieje się bez powodu, a każdy z nas ma w swoim życiu jakieś zadanie do wykonania.

            Mariola Jarocka stworzyła ciepłą, wzruszającą i pełną uroku opowieść, która porwie małych i dorosłych czytelników. Akcja tutaj snuje się powoli, nie jest jednak nużąca. Warstwa edukacyjna, choć wyraźnie zarysowana nie jest zbyt ciężka dla dziecka. Mnie historia Hipka Plopopotama przywodzi na myśl „Cudowną podróż Edwarda Tulana”, głównie ze względu na motyw wędrówki oraz poszukiwanie straconego domu.

            Muszę także wspomnieć o ilustracjach autorstwa Artura Nowickiego, które stanowią doskonałe uzupełnienie tekstu. Obrazki są subtelne, w stonowanych barwach, nie drażnią i nie odciągają małego czytelnika od treści. Widać, że grafiki są tutaj dodatkiem do opowieści, a nie czymś dominującym nad treścią.

            Komu mogę polecić „Cztery pory roku”? Oczywiście przede wszystkim dzieciom. Większość z nich zapewne ma czy też miało swojego ukochanego pluszaka, z którym ciężko się rozstać, więc bez problemu będą identyfikować się z główną bohaterką, Asią. Rodzicom także mogę polecić tę książkę, gdyż sięgając po nią nie tylko zapewnią swojemu dziecku rozrywkę, ale także będą mieli pewność, że jest to opowieść wartościowym przesłaniem. 

 Książkę miałam przyjemność przeczytać dzięki portalowi Sztukater oraz Wydawnictwu Debit za co bardzo dziękuję.

Cztery pory roku – M. Jarocka
Stron 82
Wyd. Debit



 

sobota, 14 grudnia 2013

Anna Gras "Misiek i fałszerze czekolady"


   Jeśli uwielbiacie zabawne historie z detektywistyczną zagadką w tle to książka w sam raz dla was. Jeśli uwielbiacie słodycze, a w szczególności czekoladę także nie będziecie rozczarowani powieścią Anny Gras pt. „Misiek i fałszerze czekolady”.

         Michał alias Misiek to jedenastoletni chłopak z lekką nadwagą, który nie cieszy się w klasie dużą sympatią, nie tylko ze względu na swoje gabaryty, ale także dość oryginalne, jak na chłopca zainteresowania. Michał bowiem jest smakoszem. Uwielbia poznawać nowe potrawy, delektować się nimi, czuć ich zapach. Wkrótce Misiek zostaje wytypowany przez dyrektora do udziału w konkursie na rozpoznawanie potraw. Wszystko idzie, jak po maśle, jednak kiedy zawodnicy mają rozpoznać czekoladę „7 niebo” Misiek popełnia błąd. Chłopak jest przekonany, że ktoś podrzucił na konkurs podróbkę tejże czekolady. Niestety nikt nie chce wierzyć chłopakowi zarzucając mu, że nie potrafi pogodzić się z przegraną. Bohater na własną rękę postanawia rozwikłać zagadkę sfałszowanej czekolady.

Misiek jest chłopakiem, którego nie sposób nie lubić. To inteligentny, bystry i wygadany jedenastolatek, który posiada wielką pasję, a przede wszystkim dystans do siebie. Owszem próbuje zrzucić nieco ciałka i jak sam twierdzi bardzo chciałby „żeby czekolada smakowała jak przypalony grysik, albo kawa zmieszana z piaskiem… A kotlety, żeby smakowały jak sałata w sosie winegret, a sałata jak kotlety”, jednak jakoś szczególnie sobie tym głowy nie zaprząta. Muszę jednak przyznać, że moją faworytką, jeśli chodzi o postaci jest mama Miśka. Kobieta nieprzewidywalna, która ma cięty język (już wiadomo po kim Misiek odziedziczył tę cechę) i duże poczucie humoru. Z zainteresowaniem śledziłam ich relacje, ich utarczki i przepychanki, które nie tylko bawią, ale także wzruszają.

            Przyznam, że z wątkiem fałszowania czekolady spotykam się po raz pierwszy. Pomysł zaskakujący, wydawać by się mogło, że dobry tylko dla dzieci, jednak i ja dałam się wciągnąć w tę sprawę. Z wielkim zainteresowaniem śledziłam detektywistyczne poczynania Miśka i jego koleżanki, Elwiry. I choć akcja szczególnie się tutaj nie rozkręca opowieść nie staje się nużąca. Misiek, dla młodych czytelników (bo to głównie do nich skierowana jest książka Anny Gras) stanie się dobrym kumplem, który nie tylko gwarantuje świetną zabawę, ale także uczula na pewne sprawy. Jak wspomniałam „Misiek i fałszerze czekolady” to powieść powstała przede wszystkim z myślą o dzieciach, jednak dorośli czytelnicy także nie powinni czuć się zawiedzeni sięgając po tę książkę. Anna Gras stworzyła historię uniwersalną, powiedziałabym, że rodzinną, gdyż można spokojnie czytać ją w gronie najbliższych z przekonaniem, że każdy wyniesie z tej powieści coś dla siebie. Sama spędziłam z Miśkiem i jego mamą bardzo miłe chwile, na jednym spotkaniu jednak nie poprzestanę, gdyż niebawem zabieram się za kontynuację. Tym razem Misiek będzie musiał poradzić sobie ze świątecznym obżarstwem, ale o tym już kiedy indziej. Póki co zachęcam do rozwikłania wraz z bohaterem zagadki „7 nieba”.



 Książkę miałam przyjemność przeczytać dzięki portalowi Sztukater oraz Wydawnictwu Grodkowskie za co bardzo dziękuję.
 


Misiek i fałszerze czekolady – A. Gras

Stron 124

Wyd. Grodkowskie

niedziela, 8 grudnia 2013

Ogólnopolska Zbiórka Darów Kulturalnych



Moi Drodzy,

Stowarzyszenie Sztukater po raz kolejny organizuje zbiórkę darów dla osób, dla których ten świąteczny czas jest czasem spędzonym w samotności. Pewnie pomyślicie, że takich akcji zwłaszcza przed Świętami Bożego Narodzenia jest mnóstwo, jednak poświęćcie chwilkę, zapoznajcie się z celami zbiórki i w miarę możliwości wesprzyjcie. Jeśli nie jesteście w stanie wziąć udział w akcji przekażcie informację dalej: znajomym, rodzinie, współpracownikom, aby jak najwięcej osób dowiedziało się o tej inicjatywie. 

Dzięki Waszej pomocy i przy Waszym wsparciu postanowiliśmy w te święta obdarować wiele placówek, których do tej pory nie stać było na stworzenie obszernych miejsc kulturalnych zwanych księgozbiorem podręcznym. Miejsc w których dawne historie literackich bohaterów ożywają na nowo, miejsc w których rzeczywistość roztacza nowe horyzonty, miejsc, w których w te święta na wielu twarzach chociaż na chwile zagości uśmiech… Nie bądźmy obojętni wobec naszych bliźnich, podzielmy się również z nimi chwilami naszych literackich uniesień, kulturą i historią zapisaną w skarbnicach wiedzy, zwanych książkami…

Pamiętajcie o życzeniach świątecznych, do każdej paczki prosimy o dołączenie kartki świątecznej z odręcznie wypisanymi życzeniami (bez danych osobowych adresata, z dedykacją), która w Wigilię Świąt Bożego Narodzenia zostanie przekazana osobom bezdomnym w schroniskach. Ten szczególny gest pozwoli im również poczuć magię świąt i choć na chwilę stać się częścią Waszych rodzin… Wspomóżmy bliźnich słowem pisanym, życzmy Im spokojnych i wesołych świąt Bożego Narodzenia…

Co zbieramy?

*Książki ( wszelkiego typu, każdej ilości i tematyki… nie muszą być nowe!)
*Pieniądze (Dzięki dobrowolnym wpłatom ufundujemy wyposażenie wnętrza, w którym będzie znajdywał się księgozbiór, każda kwota się liczy!)
*wszelkiego typu artykuły biurowe (kredki, mazaki i co wam tylko przyjdzie do głowy!)
*oraz wszelkiego typu produkty (materiały), które wspomogą przeprowadzenie akcji

Ważne terminy:
Zbiórka darów trwa do 01 grudnia 2014!
Rozdysponowanie darów co kwartał!
Oficjalne rozliczenie zbiórki 10 grudnia 2014!



Jak przekazać dary?

Wystarczy nadać paczkę z zawartością w środku na adres korespondencyjny poniżej.
Na stronie http://sztukater.pl/stwowarzyszenie.html na bieżąco będziemy informować o darach oraz ich ofiarodawcach!
Adres Korespondencyjny:
Stowarzyszenie Sztukater
Z dopiskiem: „Święta z Książką”
skr. pocz. Nr 6
50-950 Wrocław 68

Jak przekazać wpłaty pieniężne?
Wystarczy przelew, każda kwota się liczy…
Akcja: „Święta z Książką”
konto bankowe: Bank Millennium SA
03 1160 2202 0000 0002 2944 5132
tytułem: „Święta z Książką”

Adres korespondencyjny:
Stowarzyszenie Sztukater
skr. pocz. Nr 6
50-950 Wrocław 68
tel. 791566675
email: info@sztukater.pl
www.sztukater.pl